پیکربندی درخواست ها
موارد زیر گزینه های پیکربندی موجود برای ایجاد درخواست هستند. فقط url
اجباری است. اگر method
مشخص نشده باشد، درخواست ها به طور پیش فرض از نوع GET
قرار می گیرند.
{
// `url` آدرس سروری است که برای درخواست استفاده می شود
url: '/user',
// `method` نوع درخواست است که هنگام ایجاد درخواست استفاده می شود
method: 'get', // default
// `baseURL` به `url` اضافه می شود مگر اینکه `url` یک آدرس مطلق باشد.
// می توان به راحتی `baseURL` را برای نمونه ای از axios تنظیم کرد تا آدرس های نسبی را به روش های آن نمونه منتقل کند.
baseURL: 'https://some-domain.com/api',
// `transformRequest` اجازه می دهد تا داده های درخواست قبل از ارسال به سرور تغییر کند
// این فقط برای درخواستهایی از نوع 'PUT', 'POST', 'PATCH' و 'DELETE' می باشد
// آخرین تابع در آرایه باید یک رشته یا نمونه ای از Buffer, ArrayBuffer, FormData یا Stream باشد
// می توانید شی هدر را تغییر دهید.
transformRequest: [function (data, headers) {
// در اینجا برای تبدیل داده ها هر کاری می خواهید انجام دهید
return data;
}],
// اجازه می دهد تا تغییرات داده های پاسخ قبل از ارسال به then/catch انجام شود
transformResponse: [function (data) {
// در اینجا برای تبدیل داده ها هر کاری می خواهید انجام دهید
return data;
}],
// `headers` داده های هدر سفارشی هستند که باید ارسال شوند
headers: {'X-Requested-With': 'XMLHttpRequest'},
// `params` پارامترهای URL هستند که با درخواست ارسال می شوند
// باید یک شیء ساده یا یک شیء URLSearchParams باشد
// نکته: پارامترهای خالی یا تعریف نشده در URL ارائه نمی شوند.
params: {
ID: 12345
},
// `paramsSerializer` یک عملکرد اختیاری است که وظیفه سریال سازی `params` را بر عهده دارد
// (به عنوان مثال، https://www.npmjs.com/package/qs, http://api.jquery.com/jquery.param/)
paramsSerializer: function (params) {
return Qs.stringify(params, {arrayFormat: 'brackets'})
},
// `data` داده ای است که به عنوان بدنه درخواست ارسال می شود
// این فقط برای درخواستهایی از نوع 'PUT', 'POST', 'DELETE , و 'PATCH' می باشد
// وقتی هیچ `transformRequest` تنظیم نشده باشد ، باید یکی از انواع زیر باشد:
// - string, plain object, ArrayBuffer, ArrayBufferView, URLSearchParams
// - فقط مرورگر: FormData, File, Blob
// - فقط سمت سرور: Stream, Buffer
data: {
firstName: 'Fred'
},
// جایگزین نحوه ارسال داده ها به بدنه درخواست
// در نوع درخواست post
// فقط مقدار ارسال می شود ، نه کلید
data: 'Country=Brasil&City=Belo Horizonte',
// `timeout` تعداد میلی ثانیه قبل از به پایان رسیدن زمان درخواست را مشخص می کند.
// اگر درخواست بیش از مقدار `timeout` طول بکشد، درخواست لغو می شود.
timeout: 1000, // مقدار پیش فرض `0` است (بدون محدودیت زمان برای پایان درخواست)
// `withCredentials` نشان می دهد که آیا درخواست های کنترل دسترسی از طریق سایت وجود دارد یا خیر
// باید با استفاده از اعتبارنامه انجام شود
withCredentials: false, // پیش فرض
// `adapter` امکان مدیریت سفارشی درخواستها را می دهد که تست کردن را آسانتر میکند.
// یک پرامیس (promise) را برگرداند و یک پاسخ معتبر ارائه می دهد (این فایل را ببینید lib/adapters/README.md).
adapter: function (config) {
/* ... */
},
// `auth` نشان می دهد که باید از اعتبارنامه پایه HTTP استفاده شود و اعتبارنامه را ارائه می دهد.
// با این کار یک هدر یا سربرگ `Authorization` تنظیم می کند و هر موجودی را بازنویسی می کند
// `Authorization` هدرهای سفارشی هستند که با استفاده از`headers` تنظیم کرده اید.
// لطفاً توجه داشته باشید که فقط اعتبارنامه پایه HTTP از طریق این پارامتر قابل تنظیم است.
// برای توکن های Bearer و موارد دیگر ، به جای آن از هدرهای سفارشی `Authorization` استفاده کنید.
auth: {
username: 'janedoe',
password: 's00pers3cret'
},
// `responseType` نوع داده ای را که سرور با آن پاسخ خواهد داد را نشان می دهد
// گزینه ها عبارتند از: 'arraybuffer', 'document', 'json', 'text', 'stream'
// فقط مرورگر: 'blob'
responseType: 'json', // پیش فرض
// `responseEncoding` نوع کدگذاری که برای استفاده رمزگشایی پاسخها استفاده می شود را نشان میدهد (فقط در Node.js)
// نکته: برای درخواستهای `responseType` در 'stream' یا درخواستهای سمت سرویس گیرنده نادیده گرفته می شود
responseEncoding: 'utf8', // پیش فرض
// `xsrfCookieName` نام کوکی است که برای استفاده به عنوان مقدار رمز توکن xsrf استفاده می شود.
xsrfCookieName: 'XSRF-TOKEN', // پیش فرض
// `xsrfHeaderName` نام هدر http است که مقدار توکن xsrf در آن قرار دارد.
xsrfHeaderName: 'X-XSRF-TOKEN', // پیش فرض
// `onUploadProgress` امکان مدیریت پیشرفت رویدادها را برای آپلودها فراهم می کند
// فقط در مرورگر
onUploadProgress: function (progressEvent) {
// با این رویداد پیشرفت بومی هر کاری که می خواهید انجام دهید
},
// `onDownloadProgress` امکان مدیریت رویدادهای پیشرفت دانلودها را فراهم می کند
// فقط در مرورگر
onDownloadProgress: function (progressEvent) {
// با این رویداد پیشرفت بومی هر کاری که می خواهید انجام دهید
},
// `maxContentLength` حداکثر اندازه محتوای پاسخ http را در بایت های مجاز در node.js تعریف می کند.
maxContentLength: 2000,
// `maxBodyLength` (گزینه ای فقط node.js) حداکثر اندازه محتوای درخواست http را در بایت های مجاز تعیین می کند.
maxBodyLength: 2000,
// `validateStatus` تعیین می کند که آیا پرامیس مربوط به کد وضعیت HTTP پاسخ داده شده را قبول یا رد کند.
// اگر `validateStatus` مقدار `true` را برگرداند (یا روی `null` یا `undefined` تنظیم شده باشد)، پرامیس قبول خواهد شد. در غیر این صورت پرامیس رد می شود
validateStatus: function (status) {
return status >= 200 && status < 300; // پیش فرض
},
// `maxRedirects` حداکثر تعداد تغییر مسیرهایی را که باید در node.js دنبال شوند تعریف می کند.
// اگر روی 0 تنظیم شود ، هیچ تغییرمسیری دنبال نمی شود.
maxRedirects: 5, // پیش فرض
// `socketPath` یک سوکت یونیکس را برای استفاده در node.js تعریف می کند.
// به عنوان مثال، '/var/run/docker.sock' برای ارسال درخواست به داکر docker.
// فقط `socketPath` یا `proxy` را می توان تعیین کرد.
// اگر هر دو مشخص شده باشند، `socketPath` استفاده می شود.
socketPath: null, // پیش فرض
// `httpAgent` و` httpsAgent` یک عامل سفارشی را تعریف می کنند که هنگام انجام درخواستهای http و https به ترتیب در node.js،
// این اجازه را می دهد تا گزینه هایی مانند `keepAlive` اضافه شوند که به طور پیش فرض فعال نیستند.
httpAgent: new http.Agent({ keepAlive: true }),
httpsAgent: new https.Agent({ keepAlive: true }),
// `proxy` نام میزبان، پورت و پروتکل سرور پراکسی را تعریف می کند.
// همچنین می توانید پروکسی خود را با استفاده از متغیرهای محیط `http_proxy` و`https_proxy` تعریف کنید.
// اگر از متغیرهای محیطی برای پیکربندی پراکسی خود استفاده میکنید، میتوانید متغیر محیطی `no_proxy` را بهعنوان فهرستی از دامنههایی که نباید پروکسی شوند با کاما تعریف کنید.
// از `false` برای غیرفعال کردن پروکسی ها و نادیده گرفتن متغیرهای محیطی استفاده کنید.
// `auth` نشان می دهد که اعتبارنامه پایه HTTP باید برای اتصال به پروکسی مورد استفاده قرار گیرد و اعتبارنامه ها را تأمین می کند.
// با این کار یک هدر `Proxy-Authorization` تنظیم می شود و هدرهای سفارشی `Proxy-Authorization` که با استفاده از `headers` تنظیم کرده اید را بازنویسی می کند.
// اگر سرور پروکسی از HTTPS استفاده می کند ، باید پروتکل را روی `https` تنظیم کنید.
proxy: {
protocol: 'https',
host: '127.0.0.1',
port: 9000,
auth: {
username: 'mikeymike',
password: 'rapunz3l'
}
},
// `cancelToken` یک توکن لغو را مشخص می کند که می تواند برای لغو درخواست استفاده شود
// (برای جزئیات بیشتر به بخش لغو درخواستها مراجعه کنید)
cancelToken: new CancelToken(function (cancel) {
}),
// `decompress` نشان می دهد که آیا محتوای بدنه پاسخ باید به طور خودکار از حالت فشرده خارج شود یا خیر.
// اگر روی `true` تنظیم شود، هدر 'content-encoding' را از شیء پاسخهای همه پاسخهای فشرده خارج می کند
// - فقط در node.js (XHR نمی تواند فشرده سازی را غیرفعال کند)
decompress: true // پیش فرض
}